Ego-słuchanie

Ty i ja
rozmawiamy na temat
Wymieniamy słowa
budzące zdania
przesłania
Próbujemy chodzić po nieznanym
ogródku twego-mego
dziś
Mówimy
nie słyszymy

jak głuchoniemi aktorzy chwili
co dla roli
udają, grają
i przegrywają
na własnym
ogródku ...

***
Nie usłyszeliśmy
siedział obok na ławce.

Zen (nie będę więźniem)

Mogą się walić mury

góry i drzewa

spadać

wszystko wirować i krzyczeć

na ciebie

niewzruszony pozostanę.

Gorączką strawiony

leżeć sparaliżowany

dzikimi spojrzeniami

wilkołaków, szakali

spragnionych twego chaosu

zaciskających pętlę złości

obłudy i kłamstwa

na ciebie

niewzruszony pozostanę.

Wiem skąd 

po co idę i dlaczego

jestem.

Gdzie?

- tutaj

Kiedy?

- teraz

Kim jestem?

- chwilą.

* * *

T r w a m.

* Wielka Cisza * Prolog *

Czekam
na Wielką Ciszę
mojego życia...

Już zamówiłem
niebanalny
inny
pociągający jak poranna
mgła co okrywa horyzont
bezkresnych pól i łąk
film.

Czekam. Zaproszenie mojej Przyjaciółki
nie daje mi spokoju...

Przyjdź weno mojego otrzeźwienia
zagubionego istnienia
we mgle spraw
tak banalnych
że nudnych
męczących
chorych...

Trzy godziny
poszukiwania kwiatu paproci
co nie w najkrótszą noc
stanie się radością
mej duszy...

Francja, 25.02.2008

(***Emigrowałem***)

Dlaczego uciekłeś Adamie?

Który z węży cię uwiódł

lub który oczarował?

To nie tak

jak myślisz,

że wybór

że wolność

że talerz za płytki

i szklanka zbyt pusta ..

Poczucie winy?

Która?

- Muszę pomyśleć.

Wybiła jedenasta...

zbyt ciasna

głowa, co jeszcze wczoraj

taka pełna i rozmarzona

zagubiła drogę do celu

oczywistości.

**

Idę spakować walizki

do wieczności.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Daleko od Polski, 11.02.2008

"Cyryl i Metody"

Było dwóch braci takich
co ukradli księżyc.
Takich dwóch
co wiarą i metodą
księżyc uczynili dla ludzi.

Księżyc stał się ludzki
oswojony
przyjazny
strawny
odbijający blask Boga
w ludzkich duszach.

Słowo uczynili
Ciałem...

Ciało uczynili
"Słowianem".

(na cześć świętych Patronów Europy, Cyryla i Metodego)


 Francja, 14.02.2008r.

* Agrafka *

Nie lubię poniedziałków.
Przypięty do innych
jak kartka zapisanego papieru
leniwie rozwalam się
na stole
mojego życia.

Trochę tu bałagan
na stole
pusty poniedziałek
nie daje mi spokoju.

Tylko agrafka spina
moje myśli i plany
przypominając
że ktoś już czeka...

Tabula rasa
dnia odchodzi
za uciekającym
snem...

Muszę coś z tym zrobić
za oknem słońce już wschodzi
budząc moje rozleniwione ciało
i umysł do istnienia.
Pomachałem więc
marzeniom snu
mówiąc
do następnego...

Kawa. Śniadanie
u Arystotelesa
pomaga zrozumieć
na co i po co
jestem.

Dobrze
że przypiąłeś moją pustą kartkę
do skoroszytu Twojego
celu...

***
Dziękuję.

Francja, 15.02.2008r.

*** Za to, że jestem Polakiem ***

 Powiało chłodem

 lodowatych cieni

 Dwie rakiety

 było jeszcze ciemno

 za ciemno

 by zobaczyć Mamę

 Strzały

 posypały

 trupy polskiej ziemi

 po polsku...

 Za to,

 że byłeś Polakiem

 Tato

 Bandyckie oddziały

 UPA-dły

 Nisko kłaniając się

 diabłu

 z pomarańczową opaską

 Zadźgano

 naszą wioskę

 bo była

 Polska

 od początku

 do końca...

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° ° °°°°°°°°°°°°

 (dwunastoletniej Ani zadźganej dwunastoma nożami
w Hucie Pieniackiej w 1944r.)